Kariera Stanisława Wenglorza to dla mnie piękna wędrówka. Zastanawiam się tylko, czemu zakończyła się ona zaledwie po dwóch wydanych albumach studyjnych? W programie ,,Nowe twarze polskiej rozrywki” w Łodzi został zauważony i nagrodzony. W ,,Panoramie” w 1976 r. został poświęcony temu wydarzeniu artykuł.
To otworzyło mu wrota do Opola – mimo, że nie zdobył trofeum. Współpracował z Bardami i czechosłowackim zespołem Jazz-Quintet Franza Schulhausera czy występy z rockową grupą ,,Układ”. W jednym z wywiadów wspomniano o piosenkach Stanisława Wenglorza, które słuchane były na antenie radiowej: ,,Zgubiłem się”, ,,Kim ty jesteś – jak cię zowią”, ,,Goniąc miłość” i ,,Wierzę w ciebie”.
W 1976 r. Tonpress wydał debiutancki singiel z utworami ,,Czas Ci pomoże” i ,,Odpocząć”
Był wokalistą w Skaldach (,,Nie widzę Ciebie w swych marzeniach”) oraz Budce Suflera, z którymi nagrał cztery utwory. Zarzucano, że kopiuje styl Czesława Niemena, ale czy tak było? Nie sądzę… W 1983 r. na XX KFPP podczas koncertu ,,Premiery” zaśpiewał piosenkę ,,Licho nie śpi”.
Jego debiutancki album ,,Dziś dotarłem do rozstajnych dróg” jest tym albumem, do którego wracam, słucham i przeżywam na nowo. Ja natomiast dotarłem do ciekawego wywiadu, który ukazał się w czasopiśmie ,,Panorama” w maju 1983 r., w przeddzień wydania jego albumu. Zapytany dlaczego nie nagrywał wcześniej odpowiedział: ,,Z tym pytaniem powinieneś zwrócić się do tych, którzy wtedy decydowali o tym, kto będzie nagrywał a kto nie”. Źródłem do wpisu są dodatkowo wywiady z wcześniejszych lat.
(Panorama 1983)
Ciężko jest wybrać najlepsze piosenki z płyty, bo każda ma swój klimat. Podczas wywiadu dla Gdańskiego Klubu Szaradzistów Neptun zapytany czy tytuł longplay`a ma coś sugerować odpowiedział:
,,Tak, stanąłem na artystycznym rozdrożu, musiałem kończyć z agresywnym ostrym śpiewaniem, tego nikt nie chciał nagrywać. Jeżeli chciałem istnieć w tym zawodzie musiałem podjąć dalsze repertuarowe decyzje”
W 1984 r. ukazała się singiel z dwiema piosenkami: ,,NIe pytajcie mnie o drogę” i ,,Senne wizyty”
Wracając do wywiadu z ,Panoramy”:
,,Moja pierwsza płyta Dziś dotarłem do rozstajnych dróg zawiera dziewięć piosenek. Jedna strona utrzymana jest w konwencji bardziej rockowej, druga zawiera utwory, które na upartego można by zaliczyć do new romantic (…) muszę dodać, że płytę nagrałem przy współpracy znakomitych muzyków, a jej aranżerem był Jerzy Suchocki”
O sławie artysty zadecydowały utwory, które wypromowały m.in. Telewizyjna Lista Przebojów oraz Lista Przebojów Programu III, a mianowicie ,,Okno z widokiem na parlament” oraz ,,Emanueli część trzecia i ostatnia”.
(Panorama 1978)
W wywiadzie dla Neptuna wspomniał o swojej współpracy z Budką Suflera, a co za tym idzie wspomniał o Ani Jantar:
,,Romek był bardziej konkretny. Nagrałem kilka piosenek, niestety nie najlepiej, ale jak przeczytałem w książce Janiszewskiego, który nie robi mi tam najlepszej opinii – to podkłady te już dawno były przygotowane dla Cugowskiego, który odmówił ich zaśpiewania. Przez osiem miesięcy nie powstała żadna nowa piosenka i tak jak już kiedyś powiedziałem – najlepsze i jedyne piosenki napisane wtedy były przez Romka dla Ani Jantar (…) Nie widziałem się z nią w tym czasie niestety ani razu. Uczestniczyłem tylko przy nagraniu jej pierwszego przeboju „Tyle słońca w całym mieście”. Kilkakrotnie gdzieś otarliśmy się na wspólnych imprezach. Bardzo ciepła, skromna / a była wielką gwiazdą / dziewczyna. Tego nieszczęsnego dnia miała dołączyć do naszej ekipy grającej wtedy w Szczecinie”
(Panorama 1981)
Lubię dodatkowo ,,Za jeden błąd” oraz ,,Cokolwiek chcesz”. O pierwszej wspomniał w wywiadzie, że może się spodobać słuchaczom – i miał rację! Druga – hmm…piękny flirt między dwojgiem ludzi…gra wstępna. Coś niesamowitego!
Liczę, że Polskie Nagrania znajdą chwilkę dla tego charyzmatycznego wokalisty i ukaże się reedycja jego albumów. Na pewno zwrócę się z taką prośbą!
(źródło: discogs.com)