Rhythm and blues i soul – te gatunki muzyki pasjonowały ją od zawsze. Sama stwierdziła, że zakochanie się w ,,w muzyce duszy” to jest i tak za mało powiedziane… Dla niej to jest muzyka ,,fascynująca, oszałamiająca, niezwykła, która pochłania bez reszty”. Wspomniała, że najchętniej śpiewa w stylu Dusty Spriengfield. Pasjonowała ją Aretha Franklin, Dionne Warwick, Brenda Lee, Nina Simone i Diana Ross, której ,,ciepły, nieco infantylny głos potrafi niejednokrotnie brzmieć ostro i niezwykle przejmująco”. Jednak w żadnym wypadku nie próbowała naśladować tych wokalistek i interpretowała piosenki na swój sposób. Jeśli chodzi o polskich artystów największymi autorytetami były: Ewa Demarczyk, Kasia Sobczyk, Halina Żytkowiak i Mira Kubasińska. Z polskich wokalistów zaś – Czesław Niemen i Jacek Lech. Powiedziała, że śpiewa tylko takie piosenki, które podobają się jej samej. Utwory, które są odbiciem jej zainteresowań i poglądów. Nie tylko śpiewała – ale sama komponowała piosenki. Nowy sposób interpretacji, poruszania się i ubierania sprawiły, że ówczesne media poświęcały jej więcej uwagi. Ja także postanowiłem zdobyć najciekawsze informacje i wywiady z lat 1968-1971, by przedstawić pierwsze sukcesy tej charyzmatycznej artystki.
Cytat, który jest tytułem tego wpisu to słowa Jana Szewczyka – kierownika zespołu ABC. Tak wypowiedział się w wywiadzie, który ukazał się w ,,Panoramie” i dotyczył Haliny Frąckowiak, która pod koniec lat 60-tych i na początku lat 70-tych stała się jedną z najciekawszych solistek na polskiej scenie muzycznej.
Kiedy i gdzie rozpoczęła się artystyczna droga Haliny Frąckowiak? Kluczowym sukcesem było wystąpienie na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, podczas którego członkowie ,,Czerwono – Czarnych” szukali solistów. Zaśpiewała piosenkę ,,Mister wonderful” z repertuaru Ludmiły Jakubczak, a następnie wraz z Kasią Sobczyk trafiły do zespołu. Artystka wspomniała, że tam w Szczecinie wyróżnienie dostała Mira Kubasińska i Tadeusz Nalepa.
,,Z Czerwono – Czarnymi występowałam krótko. W maju 1964 r. związałam się z gdańskim zespołem Tony. Nie zapomniałam jednak o rodzinnym mieście – w poznańskich klubach młodzieżowych śpiewałam bardzo często”
Z grupą tą śpiewała piosenki z repertuaru Kasi Sobczyk, która stała się wtedy dla młodej artystki wzorem do naśladowania. Współpraca z grupą i ich kierownikiem muzycznym Ryszardem Poznakowskim trwała do końca 1965 r.
Później artystka związała się z Tarpanami, z którymi występowała przez dwa lata.
,,W Tarpanach kontynuowałam rozpoczęte jeszcze z Ryśkiem Poznakowskim próby wypracowania własnego stylu.
W repertuarze, oprócz modnych standardów zachodnich, miałam dużo piosenek polskich, pisanych przez kolegów
z zespołu”
W 1966 r. zakwalifikowali się do finału I Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków, jednak tournee po NRD przekreśliło udział w tym wydarzeniu. W tym czasie dwukrotnie wystąpiła w telewizji, gdzie zaśpiewała piosenkę ,,Cień i Ty”.
Wraz z Halina Żytkowiak śpiewały w chórku Edwarda Hulewicza. To był okres, kiedy obie artystki myślały o utworzeniu grupy wokalnej, wzorowanej na The Supremes. Jednak plany nie zostały zrealizowane każda z nich wybrała własną artystyczną drogę. Halina Żytkowiak rozpoczęła współpracą z ,,Amazonkami”, a Halina Frąckowiak z Drumlersami. Tam przyjęła pseudonim Sonia Sulim. Zespół jednak szybko się rozpadł. Powodem była rozbieżność zamierzeń artystycznych a muzyką, którą faktycznie wykonywano. Będąc w zespole napisała wraz z Marianem Napieralskim piosenkę ,,Lękam się, że Ty odejdziesz”, którą później wykonywała Kasia Sobczyk. Z grupą zaśpiewała piosenki ,,Cwaniara”, ,,Wymyśliłam nas” i ,,Co ma piernik do wiatraka”.
,,Przekonałam się, że tzw ,,śpiewność” nazwiska lub łatwość jego zapamiętywania nie gwarantuje niczego”
W 1968 .r wzięła udział w VI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu i w koncercie ,,Premier” zaśpiewała piosenkę ,,Za nasz spokojny dom”. We współczesnym wywiadzie dla polskiego radia powiedziała:
,,Dostałam piosenkę „Za nasz spokojny dom”. Drugą osobą, która ją śpiewała był Mieczysław Fogg. To były dwa różne wykonania. Piosenka nie była dla mnie, przeszła bez echa”
W tym samym roku zaśpiewała do filmu ,,Przygoda z piosenką”. Pola Raksa naśladowała głos artystki.
Od marca 1969 r. rozpoczęła współpracą z grupą ABC Andrzeja Nebeskiego. W tym roku zdobyła też ,,Brązową kotwicę” podczas II Festiwal ,,Sopockiego Lata 69”
W Opolu zaprezentowali piosenkę ,,Czekam tu”, która znalazła się także na składance, poświęconej koncertowi. Zaśpiewali ją podczas koncertu ,,Premier: i podczas koncertu ,,Mikrofon i Ekran”. W Koncercie Jubileuszowym zaśpiewali „Wesoły pociąg” z rep. Marty Mirskiej i „Nie bądź taki szybki Bill” z rep. Kasi Sobczyk. Koncert Jubileuszowy poświęcony był właśnie dawnym szlagierom.
Podczas Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w tym samym roku zaśpiewali ,,Już lat 25″ – utwór, który tam wyróżniono
Z Grupa ABC artystka rozpoczęła prawdziwy triumf na polskiej scenie muzycznej. Pierwszym przebojem był ,,Napisz, proszę”, który do dziś jest najbardziej popularną piosenką zespołu. Z grupą ta Halina koncertowała m.in. w Rumunii, gdzie występowali w Bukareszcie, Ploesti, tam też odbywały się dni kultury polskiej. W Bułgarii (Sofia, Tirnovo), w Hiszpanii, Włoszech i Holandii. W Polsce występowali podczas święta Trybuny Robotniczej w Katowicach czy w Sali Kongresowej w Warszawie i wielu innych miastach.
W czasopismach muzycznych często pojawiały się nuty z piosenkami grupy. Poniżej z czasopisma ,,Śpiewamy i tańczymy”
Jak wspomniałem artystka komponowała utwory. Oprócz ,,Za mną nie oglądaj sie” jest np. utwór ,,Ktoś” – który osobiście bardzo lubię
W Opolu 1970 r. zaśpiewali podczas koncertu ,,Przeboje sezonu” (,,Za mną nie oglądaj się”, ,,Za dużo chcesz”, ,,Napisz proszę”) oraz podczas koncertu ,,Premier” (,,Barwy ziemi”). Podczas występu miała na sobie iście rycerski strój! Na tamte czasy była to bardzo odważna, sceniczna kreacja.
Jak później wspomniała, ludzie właśnie czekali na te nietypowe stroje. Przecież wszystkie dziewczyny występowały wtedy w pięknych sukienkach czy spódniczkach – a Halina Frąckowiak przełamała tę tradycję. Były to kostiumu Barbary Hoff.
,,Była też pelerynka ze skóry, krótkie szorty, wysokie bardzo buty za kolana i sznurowana kamizelka z przepaską.
Wszystko pomarańczowe, bardzo żywe. Za każdym razem było to coś charakterystycznego i szczególnego”
Śpiewali także podczas Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w 1970 r. i zdobyli ,,Srebrny pierścień”
Bardzo mnie się spodobała kreacja z występu w Kołobrzegu w 1971 r. Nie można przejść obojętnie. Przypomnę, że artystka śpiewała tam piosenkę ,,Wojsko od rana”
Materiałów radiowych i telewizyjnych, piosenek niewydanych artystki jest jeszcze sporo. Po dziś dzień śpiewa i koncertuje. Jej solowa płyta, która ukazała się w 1974 r. stała się jedną z najważniejszych w polskiej muzyce rozrywkowej. Swoją twórczością pokazała, że może śpiewać piosenki funkowe, że potrafi swingować, ale także ,,pieknie jej” w typowo popowych aranżacjach. W przedostatnim wpisie wspomniałem o tym, że sama Anna Jantar podziwiała i zachwycała sie stylem Haliny Frąckowiak. Świąt nie wyobrażam sobie bez jej występów z Teatru Stu czy nagrań, które ukazały się na ,,Polskim Betlejem”. Wzrusza, uczy pokory, daje nadzieje. Wielka artystka. Liczę, że powstanie książka na temat jej twórczości i liczę, że sporo miejsca będzie poświęcone właśnie wizerunkowi artystki. Na pewno jeszcze powrócę do tego tematu.
Moje Spojrzenie Wstecz 